❤️♨️❤️ Rocznicowe smutne światełko pamięci Tomaszku ❤️♨️❤️
Ku pamięci...
zapalił(a) znicz dnia 2023-05-10
Mama Bartka Ciszek
zapalił(a) znicz dnia 2023-01-23
⭐❤️♨️❤️⭐ Urodzinowe światełko pamięci Tomaszku ⭐♨️❤️♨️⭐
mama Marcina Domańskiego
zapalił(a) znicz dnia 2022-11-29
⭐ ⭐ ⭐⭐ Światełko Pamięci ⭐ ⭐ ⭐⭐
D
zapalił(a) znicz dnia 2022-10-19
R.I.P.
Mama Bartka Ciszek
zapalił(a) znicz dnia 2022-10-05
Są pożegnania na które nigdy nie będziemy gotowi
Są słowa które zawsze wywoływać będą morza łez
I są takie osoby na myśl o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień Tomku ♨️❤️
Pamiętajmy nie tylko dziś
pamiętajmy zawsze ...
bo tak długo człowiek żyje
jak długo o nim się pamięta ....
Joanna 2013-06-28
Jakie to życie jest krótkie... Jedno tchnienie a potem pustka -w sercu, w domu, w powietrzu. To była chwila, sekunda, moment... jak Bóg odebrał Ci mowę... a teraz... ślady zostały... Twoich i naszych dróg, zakrętów i mrugnięć... Lecz piękne wspomnienia naszej przyjaźni na zawsze zostaną..... „Non omnis moriar” Tomek, pamiętam....
Joanna Modzelewska 2012-01-23
W daleką podróż zabrał Cię Bóg,
Jedną, jedyną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też niebios próg,
Ci, którzy tutaj w bólu zostają.
...W pustym pokoju pali się lampka Wspomnień ogarek wiążący czas... Jeszcze niedawno był tu KTOŚ jeszcze... A teraz... pustka... czyjś płomyk zgasł...
.
A nadzieja znów wstąpi w nas. Nieobecnych pojawią sie cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu. Daj nam wiarę, że to ma sens. Że nie trzeba żałować przyjaciół. Że gdziekolwiek są - dobrze im jest, Bo są z nami choć w innej postaci. I przekonaj, że tak ma być, Że po głosach tych wciąż drży powietrze. Że odeszli po to by żyć, I tym razem będą żyć wiecznie Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat, Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole. A nadzieja znów wstąpi w nas. Nieobecnych pojawią się cienie. Uwierzymy kolejny raz, W jeszcze jedno Boże Narodzenie . I choć przygasł świąteczny gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Przyjdź tu do nas i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu. Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat, Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole. Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas, I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.
Strona KuPamięci wykorzystuje pliki cookie ("ciasteczka") w celu
zapewnienia dostępu do treści (więcej informacji).
Zmiana ustawień dotyczących przechowywania ciasteczek możliwa jest
bezpośrednio z poziomu Twojej przeglądarki.